Hani çok yorgundun,
Takat yoktu, sabır yoktu ayaklarında.
Yorgundu; aklına perişan korkular salan hayallerin.
Bu hayalleri kuracak göz kapaklarında renk yoktu.
Kim renk olmuş sana,
Kim güç olmuş saç diplerine kadar,
Rüzgar mı?
Eğlendirir o saçlarını.
Onlar da dökülür gider soğuk yastıkların ardından bir gün.
Bilirsin.
Asıl hastalıktır yaşamak,
Sevmek,
Tüm suçlarını gözyaşının diplerine kadar,
Baştan yaşayacaksın her şeyi izin verse hayat.
Rüzgar olsan bana,
Yorulurum ilhamından.
Eray DEDİK
コメント